الکل صنعتی زرد به عنوان یک حلال آلی قطبی خواص بسیار خوبی دارد و به طور گسترده ای به عنوان یک حلال صنعتی استفاده می شود. با این حال، سمی تر از اتانول است و در صورت استنشاق یا خوردن مقادیر زیاد، ممکن است باعث کوری یا مرگ شود.
متانول دارای رتبه اکتان بالا و انتشار آلاینده کم است، ویژگی هایی که آن را به سوختی ارزشمند برای موتورهای خودرو تبدیل می کند. از اواخر دهه 1960 تا سال 2006، اتومبیل‌های ایندیاناپولیس 500، مسابقه اتومبیلرانی که سالانه در پیست اتومبیلرانی ایندیاناپولیس برگزار می‌شد، با موتورهای متانول سوز کار می‌کردند. متانول زمانی به عنوان سوخت موتور تجاری مورد توجه قرار می گرفت زیرا ارزان تر از اتانول است و می تواند از منابع گاز طبیعی و زغال سنگ ساخته شود.
با این حال، افزایش علاقه به سوخت‌های مبتنی بر اتانول و مشکلات مربوط به خواص حلال متانول، که باعث مشکلاتی در سیستم‌های سوخت به‌ویژه در خودروهای تزریق‌کننده سوخت می‌شود منجر به کاهش علاقه تجاری به سوخت‌های متانول شده است. متانول تمایل به حل کردن اجزای پلاستیکی و لاستیکی به کار رفته در سیستم های سوخت مدرن را دارد و باید از مواد مختلفی استفاده کرد که بتوانند در معرض متانول در مدت زمان طولانی بدون حل شدن یا ترک خوردن زنده بمانند.
اتانول
اتانول (الکل اتیلیک) از دوران ماقبل تاریخ بیشتر از طریق تخمیر آب میوه تولید می شده است. آب تخمیر شده را می‌توان در یک ظرف در بسته نگهداری کرد و این شراب اولیه در طول زمستان برای نوشیدن بی‌خطر باقی ماند. بسیاری از منابع مختلف می توانند قندها و نشاسته هایی را که در طی تخمیر به ترکیبات ساده تری تجزیه می شوند، تهیه کنند. اتانول را الکل دانه می نامند زیرا اغلب از غلاتی مانند ذرت (ذرت)، گندم، چاودار و جو تهیه می شود. ابتدا دانه را در آب می جوشانند تا خمیر حاصل شود که با مالت (جو جوانه زده) انکوبه می شود تا خار مریم حاصل شود.
مالت یک آنزیم (دیاستاز) را فراهم می کند که نشاسته موجود در دانه را به قند مالتوز تبدیل می کند. مخمر با مخمر آبجو انکوبه می شود که آنزیم مالتاز را برای تبدیل مالتوز به گلوکز و آنزیم زیماز برای تبدیل گلوکز به اتانول ترشح می کند. دو اتم از شش اتم کربن موجود در گلوکز به دی اکسید کربن (CO2) اکسید می شوند. این اکسیداسیون انرژی را برای سلول های مخمر تامین می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.