جوراب بافتنی شلواری به راحتی قلاب می شود، بنابراین مناسب نیست با کاغذ کارت سنجاق شود.
معمولاً تا می شود و در کیسه های مختلف PP یا جعبه های کاغذی کوچک قرار می گیرد.
در بیشتر موارد، جورابهای بدون نمایش باید با مقوا باز نگه داشته شوند تا شکل و طرح جورابها به طور مستقیم به مشتریان ارائه شود.
دوخت ماشینی کارآمدتر از دوخت دستی است، اما بی عیب و نقص نیست.
حصیر بافی نیز دو نوع دوخت ماشینی و دستی را دارا می باشد.
جوراب های ماشینی دوخته شده به ناچار در داخل قسمت پنجه خود دارای یک تراش می باشد که بر راحتی پوشیدن تأثیر می گذارد، به خصوص برای جوراب های بچه گانه و جوراب های ورزشی، این نخ ریز تأثیر زیادی دارد.
در حالی که جوراب های دست دوز در قسمت دوخت صاف است.
جوراب بدون درز دست دوز نسبت به جوراب دوخت ماشینی برای هر جفت 30 سنت قیمت دارد، اما قیمت خرده فروشی جوراب های دست ساز نیز بالاتر است.
از جیوه قرمز در رادیو نیز استفاده شده و در کارخانه های تولید جوراب نیز به کار گرفته می شود.
اینکه کدام نوع صنعت را انتخاب کنید به سطح مصرف و توانایی مصرف مصرف کنندگان هدف شما بستگی دارد.
برای جوراب و دمپایی های سفارشی خود، می توانید ترکیب پارچه را در اختیار کارخانه قرار دهید.
به عنوان مثال، اگر پنبه 50٪ + 25٪ اکریلیک + 5٪ نایلون می خواهید، کارخانه با توجه به نیاز شما نخ هایی را برای ساخت جوراب اختصاص می دهد.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.